Wat dyslexie je geeft
Last hebben van taal. Weerstand voelen bij het lezen van een tekst en daar de juiste opdracht uit halen. Een instructie goed uitvoeren. Blijven opletten wat de leerkracht vertelt. Een kind met dyslexie ervaart de schooldag vaak als een zware beproeving en is aan het eind van de dag vaak uitgeput.
Dat is goed te begrijpen, want dyslecten zijn bij uitstek grote voelers. Dyslexie brengt een rijk gevoelsleven mee, waarin de voelsprieten altijd aanstaan en veel prikkels binnenkomen. Hoewel dit soms best lastig kan zijn, brengt dyslexie ook veel moois. Zonder uitzondering kijkt een dyslectische leerling op een originele en gevoelsmatige manier naar de lesstof en haalt daar vaak zaken uit waar een leerkracht soms aan voorbijgaat. Als hier aandacht voor zou zijn, geeft dyslexie een extra dimensie aan hoe je naar leren kunt kijken. Helaas blijft dit vaak onbenut.
In mijn praktijk staat het kind centraal – als denker, doener én voeler.
Mijn aanpak, ‘Leren met Voelers’, gaat verder dan spelling, rekenen of leervaardigheden. We werken ook aan sociaal-emotionele thema’s zoals faalangst, overprikkeling, motivatie en zelfbeeld. Een kind leert zichzelf begrijpen én accepteren.
In alle trajecten werken we modulair. Iedere module bevat vier sessies en is afgestemd op de ondersteuningsbehoefte van het kind: taal, rekenen, welbevinden of leervaardigheden.
